ചിത്രബിന്ദു
വളരെനാൾ മുന്നില-
പ്പുലരിത്തുടിപ്പീലാ-
യിളവെയിൽ കൊണ്ടു
നീ നിന്നിരുന്നു.
എതിരേറ്റ കൺകളിൽ
ഒരുപാടു കാമന
കതിരിട്ടുനിന്നതായ്
കണ്ടിരുന്നു
തളിരിളംതുമ്പിലായ്
ഹിമകണം പോലതിൽ
തെളിയുന്ന രാഗം
തുളുമ്പി നിന്നു.
വിരിയുവാൻ വെമ്പുമാ
പ്പലവർണരാജികൾ
വിരചിച്ചചിത്രം
വിരൂപമാക്കാൻ
ദിനരാത്രമെത്രമേൽ
കരി,വെള്ള തേച്ചതിൻ
തനുഭംഗി മായ്ക്കാൻ
ശ്രമിച്ചതില്ല!
* * * *
തരളമൊരു സായാഹ്ന
വേളയിൽക്കതിരവൻ
ഇരുളും വെളിച്ചവും
ചേർന്നു നിൽക്കും
അഴികടൽ ച്ചാർത്തി
ലായമരുന്ന ശോഭയിൽ
മുഴുകുമാമായിക-
മാത്രയൊന്നിൽ
കരകേറ്റി വച്ചതാം
തോണിതൻ നീളുന്ന
കരിനിഴൽവട്ട-
ത്തിലേകയായി,
പുളിയിലക്കരയാട
ചുറ്റിപ്പുതച്ചതിൻ
ചുളിവുകൾ കൂടി
പ്പതിഞ്ഞ മെയ്യും
ഇടനെഞ്ചിലൊക്കെയും
പടരുന്ന ശോകത്തെ
തടയുന്ന മട്ടിൽ
പ്പിടിച്ച കൈയും
കരിയിലത്തുമ്പിലെ
ഉപ്പുനീർക്കണികയിൽ
കരുതാത്തൊരിക്കാൾച-
യല്ലികണ്ടു!!
ചിത്രങ്ങൾ: ക്രീ.കോ.
"തളിരിളംതുമ്പിലായ്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഹിമകണം പോലതിൽ
തെളിയുന്ന രാഗം
തുളുമ്പി നിന്നു."
പതിവുപോലെ ഹൃദ്യമായിരിക്കുന്നു
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ"തളിരിളംതുമ്പിലായ്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഹിമകണം പോലതിൽ
തെളിയുന്ന രാഗം
തുളുമ്പി നിന്നു."
അന്നത്തെ ഹിമകണത്തിൽ കണ്ട രാഗലോലയെ പിന്നീട് കാണുന്നത്
കണ്ണീർ കണികയിൽ ശോകമൂകയായി! മനോഹരം.
ശുദ്ധ കവിതയുടെ സുവർണ്ണകാലം വീണ്ടും തിരിച്ചുവരുന്നു
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂതാളാത്മകം...!
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ